Kordian - jako marzyciel, spiskowiec.
Kordian - jako marzyciel, spiskowiec.
Kordian to utwór Juliusza Słowackiego przedstawiający historię dojrzewania, oraz wizerunek psychologiczny młodego człowieka, głównego bohatera. Kordian jest przykładem bohatera romantycznego, ukazany jako 15-to letni chłopiec, dojrzewa i dorasta w trakcie rozwoju akcji dramatu. Początkowo jest wrażliwy, uczuciowy, rozmowny, odczuwający zwykle więcej niż inni ma skłonności do pogrążania w świecie poetyckich obrazów i iluzji. Żywiołem Kordiana początkowo jest miłość niemożliwa do zrealizowania, sztuczna, miała wypełnić pustkę życia. To nie była miłość autentyczna, jednak spowodowała ona zagubienie Kordiana, który nie mógł znaleźć sobie miejsca w otaczającym go świecie. Cierpi na chorobę wieku , charakteryzującą się bezsensem życia, bezcelowością wszelkich działań, uczuciem nudy. Niespełniona miłość doprowadza bohatera do próby samobójstwa. Ma ona jednak wymiar symboliczny, jest momentem rozpoczęcia podróży po Europie. Jest to czas dojrzewania duchowego bohatera, konfrontacji ideałów młodzieńczych z rzeczywistością. Podróże te są trwałą lekcją świata materialnego, autentycznego. W czasie monologu na szczycie Mont Blanc w bohaterze dokonuje się ostateczna przemiana, odnajduje on cel życia. Znajduje się w kulminacyjnym momencie konfliktu z całym światem. Jest osamotniony, lecz za cenę własnego życia będzie walczył o wolność i niepodległość narodu. Po powrocie do kraju Kordian przystępuje do spisku zabicia cara i wszystko co robi staje się wielkim pasmem niepowodzeń. Jako spiskowiec przeżywa rozmaite dylematy, rozterki moralne. Jest rozdarty wewnętrznie, zbyt słaby, by zabić cara. Moralność każe mu odrzucić myśl o zemście, etyka nakazuje mu wybrać drogę ofiary. Kordian chciałby działać wspólnie z narodem, jednak nie dokonał niczego, zabrakło mu wiary w to co robił. Jego walka okazała się bezcelowa, był to wielki, lecz jednorazowy czyn. Dramat kończy się sceną, gdy Kordian stoi przed plutonem egzekucyjnym za próbę zamachu na cara.
Kordian to utwór Juliusza Słowackiego przedstawiający historię dojrzewania, oraz wizerunek psychologiczny młodego człowieka, głównego bohatera. Kordian jest przykładem bohatera romantycznego, ukazany jako 15-to letni chłopiec, dojrzewa i dorasta w trakcie rozwoju akcji dramatu. Początkowo jest wrażliwy, uczuciowy, rozmowny, odczuwający zwykle więcej niż inni ma skłonności do pogrążania w świecie poetyckich obrazów i iluzji. Żywiołem Kordiana początkowo jest miłość niemożliwa do zrealizowania, sztuczna, miała wypełnić pustkę życia. To nie była miłość autentyczna, jednak spowodowała ona zagubienie Kordiana, który nie mógł znaleźć sobie miejsca w otaczającym go świecie. Cierpi na chorobę wieku , charakteryzującą się bezsensem życia, bezcelowością wszelkich działań, uczuciem nudy. Niespełniona miłość doprowadza bohatera do próby samobójstwa. Ma ona jednak wymiar symboliczny, jest momentem rozpoczęcia podróży po Europie. Jest to czas dojrzewania duchowego bohatera, konfrontacji ideałów młodzieńczych z rzeczywistością. Podróże te są trwałą lekcją świata materialnego, autentycznego. W czasie monologu na szczycie Mont Blanc w bohaterze dokonuje się ostateczna przemiana, odnajduje on cel życia. Znajduje się w kulminacyjnym momencie konfliktu z całym światem. Jest osamotniony, lecz za cenę własnego życia będzie walczył o wolność i niepodległość narodu. Po powrocie do kraju Kordian przystępuje do spisku zabicia cara i wszystko co robi staje się wielkim pasmem niepowodzeń. Jako spiskowiec przeżywa rozmaite dylematy, rozterki moralne. Jest rozdarty wewnętrznie, zbyt słaby, by zabić cara. Moralność każe mu odrzucić myśl o zemście, etyka nakazuje mu wybrać drogę ofiary. Kordian chciałby działać wspólnie z narodem, jednak nie dokonał niczego, zabrakło mu wiary w to co robił. Jego walka okazała się bezcelowa, był to wielki, lecz jednorazowy czyn. Dramat kończy się sceną, gdy Kordian stoi przed plutonem egzekucyjnym za próbę zamachu na cara.
Zadania publiczne w municipiach rzymskich.
Zadania publiczne w municipiach rzymskich. Dopiero koło połowy wieku IV odzyskuje Rzym z powrotem swe przodujące stanowisko rozciągnęli Lacjum; rozciągnęli rozciągnęli.358 odnawia się przymierze latyńsko-rzymskie, a w cztery lata później przystępują do ...Układ oddechowy człowieka
Układ oddechowy człowieka 1.Drogi oddechowe Jama nosowa - wdychane powietrze zostaje ogrzane, nawilżone i oczyszczone z kurzu, bakterii i innych drobnych zanieczyszczeń; wyściełana błoną śluzową z nabłonka jednowarstwowego wielorzędowego. Gard&#...Tkanka nerwowa
Tkanka nerwowa Tkanka nerwowa Tkanka nerwowa utworzona jest z komórek nerwowych, tzw. neuronów. Funkcją tej tkanki jest odbieranie informacji ze środowiska, przekazywanie bodźców jako impulsu, pobudzanie tkanki mięśniowej do pracy. Komórki nerwowe otoczone są tkanką glejową (ł&...Recenzja ,, Pana Tadeusza"
Recenzja ,, Pana Tadeusza" Na lekcji języka polskiego razem z klasą oglądałem film Andrzeja Wajdy pt.,,Pan Tadeusz . Epopeja Adama Mickiewicza przypadła mi do gustu już po przeczytaniu lektury. Dlatego z chęcią obejrzałem wersje kinową. Reżyserem filmu by&#...Kobieta piękna, władcza, zdradziecka, zależna od mężczyzny, próżna. Omów sposoby kreowania postaci kobiecych na podstawie analizy wybranych tekstów literackich.
Kobieta piękna, władcza, zdradziecka, zależna od mężczyzny, próżna. Omów sposoby kreowania postaci kobiecych na podstawie analizy wybranych tekstów literackich. Magdalena Wdowiak kl. IV TE Temat: Kobieta piękna, władcza, zdradziecka, zależna od mężczyzny, próżna...Źródła prawa
Źródła prawa 3. Źródła prawa Konstytucja – akt prawny mający najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie, określa podstawy ustroju społecznego, gospodarczego i politycznego, głównie organizacje i sposób powoływania najw...Układ kostny człowieka
Układ kostny człowieka Charakterystyka układu kostnego. Układ szkieletowy jest bierną częścią układu ruchu. Buduje go tkanka kostna, która składa się z substancji międzykomórkowej, ta natomiast zbudowana jest w 70% z substancji nieorganicznych i fosforanu wapnia...Omów zalety integracyjnych form wychowania i kształcenia dzieci niesłyszących
Omów zalety integracyjnych form wychowania i kształcenia dzieci niesłyszących Celem integracji jako ruchu społecznego i edukacyjnego zarazem, jest przeciwdziałanie tendencjom segregacyjnym, izolacyjnym, nieakceptowania stygmatyzacji, nietolerancji i dyskryminacji osób niepełnosprawnych. Integr...
studia
szko³a
streszczenie
notatka
¶ci±ga
referat
wypracowanie
biografia
opis
praca
dyplomowa
opracowania
test
liceum
matura
ksi±¿ka
