Rola jednostki w polityce
Rola jednostki w polityce
1. Kreatywna rola jednostki w polityce:
Pojęcie człowieka jaki istoty społecznej związane jest z pojęciem jednostki jako podmiotu polityki. Człowiek jest istota polityczną z natury, gdyż samo społeczeństwo jest upolitycznione, nękane antagonistycznymi sprzecznościami potrzeb i interesów grupowych oraz konfliktami systemów wartości.
Każda jednostka jest obywatelem państwa, pewnej klasy lub wartswy społecznej, są to role naruzcone na jednostkę i wymuszają na niej współistnienie w sferze polityki. Jest też każda jednostka podmiotem społecznym, jako nosicielka cech społecznych ważnych dla swej grupy i zbiorowości, jako wyrazicielka potrzeb tych grup.
Rola jednostki w polityce zależy od ośmiu elementów. Najważniejszym z nich, jest jej (1)status społeczny, przynależność klasowa, następnym warunkiem jest (2)uwikłanie (bądź nie) w konkretne konflikty społeczne czy sprzeczności, (3)zależy także od mechanizmów społecznych i okoliczności społ.-historycznych, uruchamiających lub powstrzymujących działalność społeczną. Zależy wreszcie od (4)zakresu społecznej doniosłości pełnionych ról społecznych przez jednostkę, jej efektywności, (5)stopnia i zakresu aktywności, konsekwencji, z jaką wykonuje powierzone jej zadania, (6)stopnia uczestniczenia w życiu politycznycm wykraczającego poza powszechnie uznane minimum, (7)jej własnych starań i umiejętności i (8)od stanu/poziomu jej świadomości.
Rola jednostki rośnie wraz z jej możliwościami działania i wzrostem świadomości, wyznaczają ją:
a) bieżące potrzeby ogółu
b) system normatywnej reglamentacji
2.Problem wybitnych jednostek w historii i polityce:
Wg. Marksa:
Według niego wybitne jednostki mogą realizować przyświecające im cele, gdyż mają wrodzoną zdolność do lepszego wykorzystania sprzyjających warunków w danym momencie, co tyczy się zarówno decyzji o charakterze ekonomicznym, co politycznym. Istnienie nierówności społecznych sprzyja dominacji takiej jednostki nad innymi (tu też aspekt ekonomiczny). Dzięki regulacji powszechnych środków produkcji w społeczeństwie komunistycznym nikt nie ma wyłącznego kręgu działania – dzięki temu wyzwala on jednostkę ze zniewolenia, które wiąże się z ograniczeniem jej do jednej sfery aktywności. Marks twierdził, iż jedostki wraz ze społeczeństwem kształtowane są głownie poprzez stosunki ekonomiczne z racji konieczności zaspokajania własnych potrzeb fizycznych. Ewolucja komunizmu ma na celu wyzwolenie jednostki, dając jej pełną kontrolę nad dziejami, ludzie przestaną być bezwolnymi marionetkami.
Wg. Carleya:
Twierdził, że historię tworzą wyłącznie bohaterowie (woluntaryzm) i wyłącznie oni są istotni w dziejach świata. Rola jednostki miała być według niego głownym czynnikiem kształtującym poznanie i jej przedmiot – rzeczywistość. Tak też tłumaczył nadrzędną rolę jednostki w społeczeństwie. Głosząc ideę indeterminizmu, twierdził, że jednostka nie jest w żaden sposób zniewolona, gdyż posiada wolę i świadomość w działaniu politycznym, dzięki czemu może kontrolować innych, a jej wola jest niezależna od czynników zewnętrznych.
3.Typy przywództwa politycznego:
O przewodzeniu możemy mówić, gdy osoby o okreslonych celach i motywach są w stanie zmobilizować czy to instytucjonalnie, czy politycznie, psychologicznie jednostki do działania – pokierować działaniami swych zwolenników, zaspakajając tym samym ich ambicje i motywacje. Samo przywództwo jest funkcją kultury politycznej i ustroju.
Możemy wyróżnić następujące typy przywództwa:
- transakcyjne: zainicjowany kontakt z innymi, w celu wymiany wartościowych dla obu stron rzeczy (charakter: ekonomiczny, polityczny lub psychologiczny)
- despotyczne: występuje w ustrojach fatalistycznych, przymiotnikami dla niego będą: totalny, nieustanny, ciągły, nieograniczony, nieuprawniony
- autokratyczne: dominacja liderów nad podelgłą im sferą ludzi (w ograniczonym zakresie), cechuje ją ciągłość i lokalizacja. Każdy zgodnie z hierarchią ma określone miejsce w społeczeństwie. Liderzy mogą modyfikować zastane prawo, lecz nie tworzyć nowego.
- meteoryty: występuje w systemach rynkowych. Charakterystyczną cechą dla tego typu liderów jest krótkotrwałość ich kariery: szybko zdobyta, równie szybko utracona (wygasła).. Tzw. właściwe osoby we właściwym miejscu i czasie, cechują się ograniczonością (nie: umysłową!) i brakiem ciągłości.
- charyzmatyczne: cechuje je solidaryzm, nieciągłość i nieograniczoność, wynika z naturalnych predyspozycji i tzw. charyzmy władcy/rządzącego. Porządek ustala się wedle osobistego uznania suwerena, którego wspomaga Duch Boży, stąd nieograniczony charakter władzy takiego wodza.
- rutynowe: pasywne zachowanie lidera reagującego na zmieniające się sytuacje, lecz nie podejmującego pragmatycznego, przewidywania wydzarzeń. Jego cel to kontynuowanie polityki i zajmowanie się bieżącymi sprawami.
- integrujące: lider przejawia wolę adaptacji do zmieniających się warunków, choć jest związany i uzalezniony od otoczenia społecznego. Próbuje uzyskać wpływ i kontrolę nad zmianami – idealny styl w warunkach demokracji liberalnej i stabilnej.
- katalityczne: aktywny i kreatywny lider, charakteryzujący się autonomicznością swej pozycji wobec ogółu. Często próbuje zainicjować poważne reformy, jednak bez kwestionowania zastanych przez niego norm wedle których funkcjonuje aparat państwowy.
- transformacyjne (kryzysowe): lider stanowi pozycję niezależną wobec ogółu i państwa, stanowi głowny kierunek działań politycznych i transformacyjnych, cechuje go dynamika działania i wchodzenie w aktywne związki z innymi liderami, co motywuje dodatkowo do działania.
4.Mechanizm kreacji jednostki w systemie politycznym:
Przekonanie o wadze celów i pozyskanie zwolenników dla swych działań to cele przywódcy, dla których urzeczywistnienia wykorzystuje on swoje osobiste cechy i przymioty. Warunki społeczne mogą znacząco wpływać na efektywność działań przywódcy, skutecznie je osłabiając, dezintegrując lub spajając. Nie każdy decydent może zyskać miano przywódcy. O stopniu w jakim mogą zostać zrealizowane działania/reformy informuje sytuacja społeczna, kryzys polityczny, a także charakter i zakres działań reformatorskich. Wymaga to umiejętności balansowania pomiędzy odpowiednimi metodmi rozwiązywania sporów i uzyskiwania kompromisów przez przywódcę, gdyż nie istnieją modelowe sytuacje, każda wymaga wykorzystania odmiennych umiejętności.
1. Kreatywna rola jednostki w polityce:
Pojęcie człowieka jaki istoty społecznej związane jest z pojęciem jednostki jako podmiotu polityki. Człowiek jest istota polityczną z natury, gdyż samo społeczeństwo jest upolitycznione, nękane antagonistycznymi sprzecznościami potrzeb i interesów grupowych oraz konfliktami systemów wartości.
Każda jednostka jest obywatelem państwa, pewnej klasy lub wartswy społecznej, są to role naruzcone na jednostkę i wymuszają na niej współistnienie w sferze polityki. Jest też każda jednostka podmiotem społecznym, jako nosicielka cech społecznych ważnych dla swej grupy i zbiorowości, jako wyrazicielka potrzeb tych grup.
Rola jednostki w polityce zależy od ośmiu elementów. Najważniejszym z nich, jest jej (1)status społeczny, przynależność klasowa, następnym warunkiem jest (2)uwikłanie (bądź nie) w konkretne konflikty społeczne czy sprzeczności, (3)zależy także od mechanizmów społecznych i okoliczności społ.-historycznych, uruchamiających lub powstrzymujących działalność społeczną. Zależy wreszcie od (4)zakresu społecznej doniosłości pełnionych ról społecznych przez jednostkę, jej efektywności, (5)stopnia i zakresu aktywności, konsekwencji, z jaką wykonuje powierzone jej zadania, (6)stopnia uczestniczenia w życiu politycznycm wykraczającego poza powszechnie uznane minimum, (7)jej własnych starań i umiejętności i (8)od stanu/poziomu jej świadomości.
Rola jednostki rośnie wraz z jej możliwościami działania i wzrostem świadomości, wyznaczają ją:
a) bieżące potrzeby ogółu
b) system normatywnej reglamentacji
2.Problem wybitnych jednostek w historii i polityce:
Wg. Marksa:
Według niego wybitne jednostki mogą realizować przyświecające im cele, gdyż mają wrodzoną zdolność do lepszego wykorzystania sprzyjających warunków w danym momencie, co tyczy się zarówno decyzji o charakterze ekonomicznym, co politycznym. Istnienie nierówności społecznych sprzyja dominacji takiej jednostki nad innymi (tu też aspekt ekonomiczny). Dzięki regulacji powszechnych środków produkcji w społeczeństwie komunistycznym nikt nie ma wyłącznego kręgu działania – dzięki temu wyzwala on jednostkę ze zniewolenia, które wiąże się z ograniczeniem jej do jednej sfery aktywności. Marks twierdził, iż jedostki wraz ze społeczeństwem kształtowane są głownie poprzez stosunki ekonomiczne z racji konieczności zaspokajania własnych potrzeb fizycznych. Ewolucja komunizmu ma na celu wyzwolenie jednostki, dając jej pełną kontrolę nad dziejami, ludzie przestaną być bezwolnymi marionetkami.
Wg. Carleya:
Twierdził, że historię tworzą wyłącznie bohaterowie (woluntaryzm) i wyłącznie oni są istotni w dziejach świata. Rola jednostki miała być według niego głownym czynnikiem kształtującym poznanie i jej przedmiot – rzeczywistość. Tak też tłumaczył nadrzędną rolę jednostki w społeczeństwie. Głosząc ideę indeterminizmu, twierdził, że jednostka nie jest w żaden sposób zniewolona, gdyż posiada wolę i świadomość w działaniu politycznym, dzięki czemu może kontrolować innych, a jej wola jest niezależna od czynników zewnętrznych.
3.Typy przywództwa politycznego:
O przewodzeniu możemy mówić, gdy osoby o okreslonych celach i motywach są w stanie zmobilizować czy to instytucjonalnie, czy politycznie, psychologicznie jednostki do działania – pokierować działaniami swych zwolenników, zaspakajając tym samym ich ambicje i motywacje. Samo przywództwo jest funkcją kultury politycznej i ustroju.
Możemy wyróżnić następujące typy przywództwa:
- transakcyjne: zainicjowany kontakt z innymi, w celu wymiany wartościowych dla obu stron rzeczy (charakter: ekonomiczny, polityczny lub psychologiczny)
- despotyczne: występuje w ustrojach fatalistycznych, przymiotnikami dla niego będą: totalny, nieustanny, ciągły, nieograniczony, nieuprawniony
- autokratyczne: dominacja liderów nad podelgłą im sferą ludzi (w ograniczonym zakresie), cechuje ją ciągłość i lokalizacja. Każdy zgodnie z hierarchią ma określone miejsce w społeczeństwie. Liderzy mogą modyfikować zastane prawo, lecz nie tworzyć nowego.
- meteoryty: występuje w systemach rynkowych. Charakterystyczną cechą dla tego typu liderów jest krótkotrwałość ich kariery: szybko zdobyta, równie szybko utracona (wygasła).. Tzw. właściwe osoby we właściwym miejscu i czasie, cechują się ograniczonością (nie: umysłową!) i brakiem ciągłości.
- charyzmatyczne: cechuje je solidaryzm, nieciągłość i nieograniczoność, wynika z naturalnych predyspozycji i tzw. charyzmy władcy/rządzącego. Porządek ustala się wedle osobistego uznania suwerena, którego wspomaga Duch Boży, stąd nieograniczony charakter władzy takiego wodza.
- rutynowe: pasywne zachowanie lidera reagującego na zmieniające się sytuacje, lecz nie podejmującego pragmatycznego, przewidywania wydzarzeń. Jego cel to kontynuowanie polityki i zajmowanie się bieżącymi sprawami.
- integrujące: lider przejawia wolę adaptacji do zmieniających się warunków, choć jest związany i uzalezniony od otoczenia społecznego. Próbuje uzyskać wpływ i kontrolę nad zmianami – idealny styl w warunkach demokracji liberalnej i stabilnej.
- katalityczne: aktywny i kreatywny lider, charakteryzujący się autonomicznością swej pozycji wobec ogółu. Często próbuje zainicjować poważne reformy, jednak bez kwestionowania zastanych przez niego norm wedle których funkcjonuje aparat państwowy.
- transformacyjne (kryzysowe): lider stanowi pozycję niezależną wobec ogółu i państwa, stanowi głowny kierunek działań politycznych i transformacyjnych, cechuje go dynamika działania i wchodzenie w aktywne związki z innymi liderami, co motywuje dodatkowo do działania.
4.Mechanizm kreacji jednostki w systemie politycznym:
Przekonanie o wadze celów i pozyskanie zwolenników dla swych działań to cele przywódcy, dla których urzeczywistnienia wykorzystuje on swoje osobiste cechy i przymioty. Warunki społeczne mogą znacząco wpływać na efektywność działań przywódcy, skutecznie je osłabiając, dezintegrując lub spajając. Nie każdy decydent może zyskać miano przywódcy. O stopniu w jakim mogą zostać zrealizowane działania/reformy informuje sytuacja społeczna, kryzys polityczny, a także charakter i zakres działań reformatorskich. Wymaga to umiejętności balansowania pomiędzy odpowiednimi metodmi rozwiązywania sporów i uzyskiwania kompromisów przez przywódcę, gdyż nie istnieją modelowe sytuacje, każda wymaga wykorzystania odmiennych umiejętności.
Analiza i interpretacja wiersza Goethego "Król elfów"
Analiza i interpretacja wiersza Goethego "Król elfów" Nie wszystko da się pojąć rozumem – do takiego wniosku doszli ludzie zwani w historii romantykami. Uważali oni, że istnieją na świecie takie zjawiska, których nie da się wytłumaczyć w żaden racjonalny sposób, ani u...Powieści S.Żeromskiego dzisiaj – nudne czy fascynujące.
Powieści S.Żeromskiego dzisiaj – nudne czy fascynujące. Stefan Żeromski dla swojego pokolenia był niekwestionowanym autorytetem artystycznym. Nazywany przez wielu sumieniem narodowym poruszał w swych utworach sprawy ważne i drażliwe dla wielu rodaków. W niepodległej Polsce bra&#...Gwiazda rozwijająca się
Gwiazda rozwijająca się Gwiazda rozwijająca się (ewolucja gwiazd) Mgławica planetarna Obecnie powszechnie przyjmuje się, że gwiazdy powstają z materii międzygwiazdo-wej. Potwierdzają to obserwacje, z których wynika, iż młode gwiazdy spotyka się wył&...Teatr i sztuka w okresie elżbietańskim
Teatr i sztuka w okresie elżbietańskim W historii europejskiego teatru mianem okresu elżbietańskiego określa się period czasu między 1576, a 1642, czyli od otwarcia w Anglii pierwszego publicznego teatru do zamknięcia wszystkich w ciągu wcześniej wspomnianych lat powstałych ...Biografia - Pablo Ruiz Picasso (1881-1983).
Biografia - Pablo Ruiz Picasso (1881-1983). Przyszedł na świat w hiszpańskiej Maladze. Był synem Jos Ruiza Blasco (nauczyciela rysunku) i Marii Picasso Lopez. Jego talent ujawnił się już w bardzo wczesnym wieku. Pierwszym obrazem Pabla był obraz z gołębiami, który rozpoczą...Główne problemy globalne
Główne problemy globalne WSTĘP. Świat nie bez powodu ostatnio bywa nazywany globalną wioską . Rozwój techniki pozwolił bowiem na zwiększenie szybkości środków transportu i szybkości przekazu informacji. Nagle świat zrobił się jakby mniejszy i mimo, że jest ni...Piastowie
Piastowie Poczucie świadomości narodowej-tzn. wspólnej tradycji i wspólnego państwa – Korony królestwa Polskiego. Henryk Brodaty i jego syn Henryk Pobożny w 13w. Dążenie do zdobycia korony Grosz praski – w 2poł. 13w. W europie zach. Zaczął wypierać trac&#...Analiza i interpretacja z cytatami wiersza "Mieszkańcy" Juliana Tuwima
Analiza i interpretacja z cytatami wiersza "Mieszkańcy" Juliana Tuwima Wiersz "Mieszkańcy" Juliana Tuwima zaliczajny jest do poezji skamandryckiej pochodzi z tomu "Biblia cygańska". Uwtór jest portretem miasta, w którym podmiot liryczny wyraża swoje wrogie nastawienie wobec je...
studia
szko³a
streszczenie
notatka
¶ci±ga
referat
wypracowanie
biografia
opis
praca
dyplomowa
opracowania
test
liceum
matura
ksi±¿ka
