Style kierowania i umiejętności menedżerskie.
Style kierowania i umiejętności menedżerskie.
Style kierowania to sposoby i metody, jakimi posługują się przełożeni w stosunku do podwładnych, chcąc ich nakłonić do pożądanych zachowań. Styl kierowania przejawia się w różnych instrumentach kierowania, do których zalicza się:
· środki i metody organizacji formalnej (przepisy, procedury, oceny kadrowe, system wynagrodzeń)
· środki i metody psychologiczne (socjogramy, techniki negocjacji, treningi grupowe)
W literaturze wyodrębniono trzy podstawowe typy zachowań kierowniczych:
- kierownik autokrata
- kierownik demokrata
- kierownik liberał
Kierownik autokrata wyznacza cele i kieruje aktywnością grupy, opierając się głównie na przymusie oraz na bezwzględnym podziale na kierujących i kierowanych. Przy ocenie podwładnych nie podaje kryteriów, na podstawie, których dokonuje ich oceny. Styl taki nie zachęca podwładnych do przejawiania inicjatywy, a prowadzi do ich całkowitego podporządkowania przełożonemu. Wynika to najczęściej z dyktatorskich tendencji kierownika. Charakterystycznymi zjawiskami dla tego stylu są:
- bezkompromisowość
- rzędy oparte na woli jednostki
- ustalanie zakresów czynności bez udziału zainteresowanych
- eliminowanie inicjatyw zespołu pracowniczego przez szczegółowe ustalenie zadań i sposobów działania
W takich warunkach najczęściej występuje wyobcowanie z zespołu, ich zniechęcenie, apatia i brak zaangażowania. Kierownik autokrata nie zwraca większej uwagi na kwalifikacje i twórczą inicjatywę pracowników. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy kierownik traci autorytet i czuje się zagrożony.
Kierownik demokrata jest przeciwieństwem autokraty. Sprzyja on tworzeniu atmosfery wzajemnego zaufania. Zachęca członków zespołu do dyskusji współdecydowania o celach, przedmiocie i zakresie własnej aktywności. Demokratyczny styl kierowania daje pracownikom poczucie osobistej wartości I pobudza do wspólnego celu. Pracownicy są bieżąco informowani o najbardziej istotnych problemach zawodowych I zadaniach realizowanych przez inne zespoły. Kierownik stara się wykorzystać propozycje i rady pracowników przed podjęciem decyzji. Wszystko to zachęca do wspólnych działań i daje większe szanse prawidłowego rozstrzygnięcia trudnych spraw, tworzy atmosferę wspólnoty, która integruje się wokół realizowanych prac. Styl demokratyczny charakteryzuje się:
- życzliwy stosunek do podwładnych
- sprawiedliwa i obiektywną oceną pracy wszystkich podwładnych
- kultura we wzajemnych kontaktach
Kierownik liberał jest typem pasywnym, unikającym interwencji. Daje członkom zespołu pełną swobodę. Na pytanie odpowiada zgodnie z oczekiwaniami pytającego I nie przedstawia na ogół własnych koncepcji. Wykazuje brak zainteresowania sprawowanymi funkcjami kierowniczymi, poza ogólną troską o wykonanie zadań. Unika ocen ludzi i nie pobudza do działania.
Obecnie wyodrębnia się dwa podstawowe style kierowania, z uwagi na sprawność i skuteczność działań kierowniczych:
- kierowanie zorientowane na zadaniach: kierownik nadzoruje podwładnych, żeby oni wywiązywali się z zadań – praca jest zorganizowana do najmniejszych szczegółów, a jej realizacja przebiega zgodnie ustalonymi metodami
- kierowanie zorientowane na pracownikach: zachęca do podejmowania decyzji I ustalania celów – kierownicy utrzymują dobre stosunki z podwładnymi, budują zaufanie, troszczą się o wzajemny szacunek
Wybór stylu kierowania zależy od kierownika i podwładnych oraz czynników sytuacyjnych. Styl kierowania zależy tez od doświadczenia kierownika, jego wiedzy, jego cech osobowościowych.
Umiejętności kierowników różnią się na różnych szczeblach. Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje umiejętności:
- umiejętności techniczne – to zdolność posługiwania się narzędziami, metodami I technologią w określonej specjalności. Kierownikowi potrzebne są umiejętności w takim stopniu, by potrafił sobie poradzić z zadaniem, za które odpowiada.
- Umiejętności społeczne – to zdolność współpracowania z innymi ludźmi, rozumienia ich i motywowania, zarówno poszczególnych osób jak i grup. Kierownikowi potrzebne są umiejętności społeczne umożliwiające mu współpracę z innymi członkami organizacji i prowadzenia własnego zespołu roboczego.
- Umiejętności koncepcyjne – to umysłowa zdolność koordynacji oraz integrowania wszystkich interesów i działalności organizacji. Jest to zdolność postrzegania organizacji jako całości i współzależności jej części, a także rozumienia, w jaki sposób zmiana w dowolnej części organizacji wpłynie na całość. Kierownikowi potrzebne są umiejętności koncepcyjne w stopniu umożliwiającym mu podejmowanie decyzji w taki sposób żeby one najlepiej służyły interesom całej organizacji.
Na niższych szczeblach zarządzania najważniejsze są umiejętności techniczne. Tracą one na znaczeniu, gdy przesuwamy się w górę po szczeblach zarządzania. Umiejętności społeczne są bardzo ważne na wszystkich szczeblach organizacji jednak dla naczelnego kierownictwa umiejętności koncepcyjne są przypuszczalnie najważniejsze.
Style kierowania to sposoby i metody, jakimi posługują się przełożeni w stosunku do podwładnych, chcąc ich nakłonić do pożądanych zachowań. Styl kierowania przejawia się w różnych instrumentach kierowania, do których zalicza się:
· środki i metody organizacji formalnej (przepisy, procedury, oceny kadrowe, system wynagrodzeń)
· środki i metody psychologiczne (socjogramy, techniki negocjacji, treningi grupowe)
W literaturze wyodrębniono trzy podstawowe typy zachowań kierowniczych:
- kierownik autokrata
- kierownik demokrata
- kierownik liberał
Kierownik autokrata wyznacza cele i kieruje aktywnością grupy, opierając się głównie na przymusie oraz na bezwzględnym podziale na kierujących i kierowanych. Przy ocenie podwładnych nie podaje kryteriów, na podstawie, których dokonuje ich oceny. Styl taki nie zachęca podwładnych do przejawiania inicjatywy, a prowadzi do ich całkowitego podporządkowania przełożonemu. Wynika to najczęściej z dyktatorskich tendencji kierownika. Charakterystycznymi zjawiskami dla tego stylu są:
- bezkompromisowość
- rzędy oparte na woli jednostki
- ustalanie zakresów czynności bez udziału zainteresowanych
- eliminowanie inicjatyw zespołu pracowniczego przez szczegółowe ustalenie zadań i sposobów działania
W takich warunkach najczęściej występuje wyobcowanie z zespołu, ich zniechęcenie, apatia i brak zaangażowania. Kierownik autokrata nie zwraca większej uwagi na kwalifikacje i twórczą inicjatywę pracowników. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy kierownik traci autorytet i czuje się zagrożony.
Kierownik demokrata jest przeciwieństwem autokraty. Sprzyja on tworzeniu atmosfery wzajemnego zaufania. Zachęca członków zespołu do dyskusji współdecydowania o celach, przedmiocie i zakresie własnej aktywności. Demokratyczny styl kierowania daje pracownikom poczucie osobistej wartości I pobudza do wspólnego celu. Pracownicy są bieżąco informowani o najbardziej istotnych problemach zawodowych I zadaniach realizowanych przez inne zespoły. Kierownik stara się wykorzystać propozycje i rady pracowników przed podjęciem decyzji. Wszystko to zachęca do wspólnych działań i daje większe szanse prawidłowego rozstrzygnięcia trudnych spraw, tworzy atmosferę wspólnoty, która integruje się wokół realizowanych prac. Styl demokratyczny charakteryzuje się:
- życzliwy stosunek do podwładnych
- sprawiedliwa i obiektywną oceną pracy wszystkich podwładnych
- kultura we wzajemnych kontaktach
Kierownik liberał jest typem pasywnym, unikającym interwencji. Daje członkom zespołu pełną swobodę. Na pytanie odpowiada zgodnie z oczekiwaniami pytającego I nie przedstawia na ogół własnych koncepcji. Wykazuje brak zainteresowania sprawowanymi funkcjami kierowniczymi, poza ogólną troską o wykonanie zadań. Unika ocen ludzi i nie pobudza do działania.
Obecnie wyodrębnia się dwa podstawowe style kierowania, z uwagi na sprawność i skuteczność działań kierowniczych:
- kierowanie zorientowane na zadaniach: kierownik nadzoruje podwładnych, żeby oni wywiązywali się z zadań – praca jest zorganizowana do najmniejszych szczegółów, a jej realizacja przebiega zgodnie ustalonymi metodami
- kierowanie zorientowane na pracownikach: zachęca do podejmowania decyzji I ustalania celów – kierownicy utrzymują dobre stosunki z podwładnymi, budują zaufanie, troszczą się o wzajemny szacunek
Wybór stylu kierowania zależy od kierownika i podwładnych oraz czynników sytuacyjnych. Styl kierowania zależy tez od doświadczenia kierownika, jego wiedzy, jego cech osobowościowych.
Umiejętności kierowników różnią się na różnych szczeblach. Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje umiejętności:
- umiejętności techniczne – to zdolność posługiwania się narzędziami, metodami I technologią w określonej specjalności. Kierownikowi potrzebne są umiejętności w takim stopniu, by potrafił sobie poradzić z zadaniem, za które odpowiada.
- Umiejętności społeczne – to zdolność współpracowania z innymi ludźmi, rozumienia ich i motywowania, zarówno poszczególnych osób jak i grup. Kierownikowi potrzebne są umiejętności społeczne umożliwiające mu współpracę z innymi członkami organizacji i prowadzenia własnego zespołu roboczego.
- Umiejętności koncepcyjne – to umysłowa zdolność koordynacji oraz integrowania wszystkich interesów i działalności organizacji. Jest to zdolność postrzegania organizacji jako całości i współzależności jej części, a także rozumienia, w jaki sposób zmiana w dowolnej części organizacji wpłynie na całość. Kierownikowi potrzebne są umiejętności koncepcyjne w stopniu umożliwiającym mu podejmowanie decyzji w taki sposób żeby one najlepiej służyły interesom całej organizacji.
Na niższych szczeblach zarządzania najważniejsze są umiejętności techniczne. Tracą one na znaczeniu, gdy przesuwamy się w górę po szczeblach zarządzania. Umiejętności społeczne są bardzo ważne na wszystkich szczeblach organizacji jednak dla naczelnego kierownictwa umiejętności koncepcyjne są przypuszczalnie najważniejsze.
Geografia ekonomiczna
Geografia ekonomiczna GEOGRAFIA EKONOMICZNA Kierunki rozwoju geografii: - regionalny – wydzielenie jednostek terytorialnych o jednorodnym charakterze i zwartych przestrzennie, - ekologiczny – badanie wzajemnego oddziaływania środowiska przyrodniczego i społeczeństwa, - przestrzenny – prze...Spółki - tabelka
Spółki - tabelka S P Ó Ł K I Informacje ogólne: Spółka jest formą zrzeszenia dwóch lub więcej osób zmierzających do osiągnięcia wspólnego celu, zwykle gospodarczego. Z prawnego punktu widzenia u podstaw spółki umowa zawierana przez wspólników, określa cel i warunki prowadzenia...Kultura Średniowiecza.
Kultura Średniowiecza. Jedność w różnorodności — to zdawałoby się główna cecha kultury średniowiecznej Europy. Jedność ta była co prawda rozdarta między cywilizacją Zachodu a światem prawosławia. Nie na tyle jednak rozdarta, aby spór kości...Jak zorganizować spotkanie i przeprowadzić podczas niego skuteczną dyskusję?
Jak zorganizować spotkanie i przeprowadzić podczas niego skuteczną dyskusję? Zorganizować zebranie i przeprowadzić podczas niego dyskusję? Wiele osób powiedziałoby, przecież to proste. Jednak zebranie musi być przygotowane ze wszystkimi szczegółami, a co najważni...Szkło
Szkło Szkło to twarda, krucha, bezpostaciowa, najczęściej przezroczysta masa zbudowana głównie z krzemianów. Skład szkła jest często wyrażany jako procentowa zawartość tlenków SiO2, tlenków litowców i berylowców, tlenków B2O3, PbO, Al2O3 itp. Szkło ma własnoś...Na podstawie opowiadania Adolfa o Cichowskim oraz całego utworu Adama Mickiewicza pt. Dziady część III omów przedstawioną przez Mickiewicza martyrologię narodu polskiego.
Na podstawie opowiadania Adolfa o Cichowskim oraz całego utworu Adama Mickiewicza pt. Dziady część III omów przedstawioną przez Mickiewicza martyrologię narodu polskiego. Dziady autorstwa Adama Mickiewicza powstawały w okresie zaborów tuż po nieudanym wybuchu powstania listopadowego, po kt...Przemoc wobec dziecka i jej konsekwencje
Przemoc wobec dziecka i jej konsekwencje PRZEMOC WOBEC DZIECKA I JEJ KONSEKWENCJE Przemoc jak każde znaczące doświadczenie, odciska swój ślad w psychospołecznym funkcjonowaniu dziecka. Wagę tego doświadczenia podkreśla fakt, że jego sprawcami są rodzice czyli osoby niejako...Zagrożenia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej
Zagrożenia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej SPIS TREŚCI 1. Wstęp - 3 2. Pojęcie zagrożenia narodowego i jego typologia. - 4 3. Zagrożenia bezpieczeństwa narodowego RP. - 9 3.1. Zagrożenia polityczne bezpieczeństwa narodowego RP. - 10...
studia
szko³a
streszczenie
notatka
¶ci±ga
referat
wypracowanie
biografia
opis
praca
dyplomowa
opracowania
test
liceum
matura
ksi±¿ka
