
Ka¿dy uczeñ doskonale wie, ¿e analiza i interpretacja wiersza jest bardzo skomplikowanym zagadnieniem. Nie wiadomo, czego nauczyciel od nas wymaga i w jaki sposób mamy odgadn±æ to, co kryje siê za wszystkimi metaforami i innymi ¶rodkami stylistycznymi. Nie mo¿na jednak obraziæ siê na nauczyciela i ¿yæ ze ¶wiadomo¶ci±, ¿e po prostu wierszy nie rozumiemy, warto nad tym trochê popracowaæ. W tym celu warto poczytaæ ró¿nego rodzaju wzory, ale te dobrej jako¶ci, wypracowañ, w których znajdziemy i analizê i interpretacjê. Na pocz±tek, nale¿y wiedzieæ, ¿e obu czynno¶ci nie mo¿na oddzielaæ. Jedno wynika z drugiego i jest ¶ci¶le powi±zane, dlatego nale¿y o tym koniecznie pamiêtaæ.
Warto zacz±æ od metody s³ów-kluczy. Trzeba najpierw przeczytaæ wiersz dwa razy. Znacznie lepiej by³oby, gdyby¶my go us³yszeli, dlatego mo¿na skorzystaæ z dostêpnych na you tube filmików, na których znany aktor czy aktorka czytaj± jakie¶ wiersze. Trzeba jednak wybraæ wiersz, którego nie znamy, ¿eby æwiczenie przynios³o pozytywne efekty.
Po wys³uchaniu zapisujemy na kartce s³owa, która s± naszymi skojarzeniami, piszemy wszystko, nawet to, co wyda nam siê g³upie. Nastêpnie dzielimy te wyrazy na kategorie czyli tzw. pola semantyczne, czyli np. nastrój, kolory, smaki, zapachy, emocje, pejza¿e, natura, kultura, cywilizacja itd. Te kategorie bêd± ró¿ne w zale¿no¶ci od wiersza. Nastêpnie sprawdzamy tre¶æ utwory i wykre¶lamy te wyrazy, które zupe³nie nam nie pasuj±.
Na tym etapie trzeba stworzyæ kilka linii mo¿liwych interpretacji, oczywi¶cie zapisujemy je, najlepiej w rozwiniêtej formie. Kolejny krok, to odniesienie do konteksty, trzeba sprawdziæ, kiedy wiersz powsta³, przeczytaæ biogram pisarza, sprawdziæ epokê i panuj±ce w niej pr±dy. W ten sposób zbudujemy pe³n± wypowied¼ i po³±czymy analizê i interpretacjê, tworz±c ciekaw± ca³o¶æ. Przy okazji, taka praca z tekstem poetyckim jest interesuj±ca, zmusza nas do kreatywnego my¶lenia, ale jest tak¿e form± zabawy, któr± warto wypróbowaæ, a na pewno nam siê spodoba.